Enkelartrose is een dystrofische degeneratieve pathologische aandoening die wordt gekenmerkt door de geleidelijke vernietiging van kraakbeen, gewrichts- en aangrenzende botstructuren, evenals ligamenten en zelfs spieren, wat leidt tot verminderde mobiliteit en zelfs invaliditeit van de patiënt. De reden voor de ontwikkeling van een dergelijke pathologie kan traumatisch letsel zijn, waarbij posttraumatische artrose van het enkelgewricht ontstaat, stofwisselingsstoornissen in het lichaam of sommige ontstekingsziekten.
Niet zelfmedicatie geven. Raadpleeg uw arts bij het eerste teken van ziekte.
De diagnose pathologie wordt vastgesteld rekening houdend met de klachten van de patiënt, evenals op basis van de resultaten van röntgenonderzoek en echografie. Het is noodzakelijk om de ziekte voornamelijk conservatief te behandelen en alleen in ernstige (verwaarloosde) gevallen is chirurgische ingreep aangewezen.
De ziekte heeft een chronisch golvend verloop, waarin perioden van exacerbatie worden afgewisseld met perioden van rust, maar toch gaat de progressie van de pathologie door, zelfs als er geen symptomen zijn, daarom wordt de enkel na verloop van tijd volledig vernietigd als de behandeling wordt stopgezet. niet uitgevoerd. Meestal lijden oudere mensen aan artrose, vanwege de natuurlijke metabolische processen in het lichaam, maar er zijn andere redenen voor de ontwikkeling van artrose.
Oorzaken
In de medische praktijk zijn er twee soorten artrose: primaire en secundaire. Primair ontwikkelt zich zonder aanwijsbare reden als een onafhankelijke pathologie. Secundair is het gevolg van eventuele nadelige effecten, bijvoorbeeld traumatische verwondingen.
De belangrijkste oorzaken van het begin van de ziekte kunnen als volgt zijn:
- suikerziekte;
- schildklier aandoening;
- overgewicht;
- aanhoudend microtrauma dat kan optreden bij mensen die sporten of regelmatig op hoge hakken lopen;
- reumatische pathologieën;
- traumatische verwondingen in dit gebied (breuk, ontwrichting);
- ontstekingsprocessen die zich ontwikkelen als gevolg van ziekten zoals jicht, artritis;
- erfelijke stofwisselingsstoornissen die leiden tot dunner wordend weefsel.
Soms komt de ziekte voor bij kinderen en kunnen de oorzaken zijn:
- weefseldysplasie;
- aangeboren afwijkingen;
- thyrotoxicose;
- trauma;
- gewrichtsontstekingen.
Graden en symptomen
Enkelartrose kent natuurlijk drie graden, die de symptomen van de ziekte bepalen. Het is belangrijk om te onthouden dat de ziekte zich geleidelijk ontwikkelt, daarom zullen stoornissen in het gewricht in het begin onbeduidend zijn en dan meer en meer uitgesproken. Tegelijkertijd zijn de veranderingen die zijn opgetreden al onverbeterlijk, en de behandeling van pathologie in een of ander stadium zal alleen bestaan uit het voorkomen van de progressie van de ziekte.
Bij de eerste graad van de ziekte wordt het weefsel dunner, en dit gebeurt niet op het hele oppervlak, maar in afzonderlijke delen - er worden specifieke eilandjes gevormd.
De ziekte van de eerste graad wordt gekenmerkt door de volgende symptomen:
- overmatige vermoeidheid met langdurige belasting van de benen;
- ongemak in het gewrichtsgebied na het lopen op hakken;
- lichte pijn die in rust verdwijnt.
Röntgen- of echografisch onderzoek onthult geen pathologische veranderingen in het gewricht, daarom kunnen artsen in dit stadium geen diagnose stellen.
In het eerste stadium van de ziekte kan het thuis worden behandeld met folkremedies - weiger allereerst schoenen met hakken te dragen, gewicht te verliezen (indien nodig), oefentherapie te doen en ook enkele folkmethoden te gebruiken, die hieronder besproken.
Met de tweede graad van het pathologische proces in die gebieden waar het weefsel is uitgedund, valt de belasting op het onderliggende bot. Hierdoor groeit het en vormt het osteofyten, die gezonde delen van kraakbeenweefsel aan de overkant of in de buurt beschadigen. Symptomen van de tweede graad van artrose zijn al duidelijker, deze zijn:
- pijn met minder stress, die niet meteen verdwijnt nadat deze is gestopt;
- het optreden van nachtelijke pijnen die de slaapkwaliteit verstoren;
- beperking van de gewrichtsmobiliteit in de ochtend (het duurt even voordat het werkt);
- gezamenlijke reactie op het weer.
In de derde graad ontwikkelt zich vervormende artrose van het enkelgewricht. Gedurende deze periode worden de weefsels van het hele gewricht dunner, net als de botstructuren, de spieren aan de ene kant zijn overbelast en aan de andere kant krampen ze, in een poging het gewricht in de juiste positie te houden. Symptomen van de derde graad van een dergelijke pathologie als vervormende artrose van het enkelgewricht gaan gepaard met een volledige schending van de mobiliteit en hevige pijn:
- ernstige pijn die zelfs in rust niet stopt;
- in de ochtenduren vereist het gewricht langdurige ontwikkeling, zelfs om minimale bewegingen te maken;
- krakend gevoel;
- de noodzaak om pijnstillers te nemen om pijn te verlichten;
- beperking of zelfs volledige beperking van de mobiliteit in het getroffen gebied.
Pathologie zoals traumatische artrose van het enkelgewricht wordt gekenmerkt door enkele andere symptomen:
- zwelling en roodheid in het getroffen gebied;
- lokale temperatuurstijging;
- crunch of crepitus.
Diagnostiek en behandeling
Een beslissende rol bij de diagnose van de ziekte wordt toegekend aan röntgenonderzoek. Het is echter belangrijk dat de arts luistert naar de klachten van de patiënt, waardoor hij in een vroeg stadium, wanneer radiografische veranderingen niet zichtbaar zijn, een diagnose kan stellen. In ernstige gevallen wordt de patiënt verwezen voor CT of MRI van de enkel.
De behandeling van enkelartrose hangt af van het stadium van de ziekte. In de beginfase is het voldoende om de manier van leven en het juiste motorische regime te veranderen. Massage en oefentherapie zullen in dit stadium nuttig zijn, wat de bloedcirculatie zal verbeteren. Als we het hebben over een behandeling met folkremedies die thuis kunnen worden gebruikt, kan het pijn verminderen en het ontstekingsproces verlichten. Deze folkremedies die iedereen thuis kan gebruiken, zijn:
- 's morgens olijfolie in het getroffen gebied wrijven;
- het gebruik van klisbladeren in de vorm van bijlagen aan het pijnlijke gewricht voor de hele nacht;
- een smeerwortelzalf bereiden en deze twee keer per dag in het getroffen gebied wrijven;
- mumiyo innemen in de vorm van tabletten en het in het aangetaste gewricht wrijven.
Er zijn andere alternatieve behandelingsmethoden, maar het is belangrijk om te onthouden dat ze geen wondermiddel voor de ziekte zijn en dat alleen hun complexe gebruik samen met medicamenteuze behandeling, dieet, oefentherapie en de juiste levensstijl de voortgang van vernietiging zal stoppen.
Als we het hebben over de behandeling van artrose van het enkelgewricht met medicatie, dan bestaat deze uit het gebruik van ontstekingsremmende en pijnstillende geneesmiddelen. Bovendien krijgen patiënten chondroprotectors voorgeschreven die het gewricht gedurende lange tijd (minimaal zes maanden) beschermen.
Om de voeding van het aangetaste gewricht te verbeteren, is het gebruik van vasculaire geneesmiddelen zoals niacine geïndiceerd. Hyaluronzuurtherapie wordt als effectief beschouwd en in sommige gevallen is een eenmalige toediening van hormonen vereist.
Het is ook noodzakelijk om de ziekte te behandelen in combinatie met fysiotherapiemethoden. Getoond zijn speciale oefeningen voor artrose van het enkelgewricht, die telkens worden geselecteerd door een fysiotherapeut. Het is erg belangrijk dat gymnastiek met artrose van het enkelgewricht de patiënt geen pijn doet, maar tegelijkertijd moet de persoon enig ongemak ervaren, omdat de procedure anders niet effectief is.
Onder andere fysiotherapeutische methoden wordt getoond:
- magnetotherapie;
- lasertherapie;
- fonoforese;
- thermische procedures en enkele andere soorten blootstelling.
Chirurgische operatie voor deze ziekte is alleen geïndiceerd in ernstige gevallen wanneer het gewricht volledig is vernietigd. Vaak hebben patiënten gewrichtsprothesen, waardoor hun ledematen weer mobiel worden, maar er worden ook andere chirurgische technieken gebruikt - de arts maakt de keuze, rekening houdend met de toestand van de patiënt.